Melaica Tuinfort: ''IK KAN HET!''

Na het lange wachten was het eindelijk zover: vrijdag 8 december, mijn wedstrijddag op het WK Para Powerlifting in Mexico!

Alles verliep volgens planning. Een halfuur voordat ik aan de beurt was ben ik netjes gestart met de warming-up en dat ging prima. Ongeveer 35 minuten na de start van mijn warming-up was ik aan de beurt. 

Helaas werd mijn eerste wedstrijdbeurt afgekeurd. Ik wist meteen wat er niet goed ging en heb dat doorgegeven aan mijn coach. Mijn coach heeft dat aan het begin van de tweede beurt doorgegeven, maar helaas veranderde er niets aan de situatie, ook niet met de derde beurt. Al mijn beurten werden afgekeurd. De grootste oorzaak was dat de stang niet goed werd aangegeven, waardoor ik heel veel kracht verloor om mijn beurten wedstrijdwaardig uit te voeren. Wanneer de stang niet goed wordt aangegeven betekent dat, dat ik veel meer kracht moet gebruiken om de stang uit te kunnen pakken, dan de bedoeling is. Vanwege het krachtverlies bij het uitpakken had ik veel minder kracht over voor een zichtbare stilstand beneden en/of een onevenredige uitrek van mijn armen. Doordat ik deze manier van uitpakken niet gewend ben heeft dat de uitvoeringen van mijn wedstrijdbeurten heel erg beïnvloed. Dit is een goed maar wel heel zwaar leermoment geweest, want hier had ik zeer zeker niet op gerekend en al helemaal niet op een WK!

Op dit moment ben ik nog bezig dit trauma te verwerken en ik weet niet hoe lang het zal gaan duren. Eén ding weet ik wel zeker: opgeven doe ik niet. Volgende week ga ik weer beginnen met mijn trainingen voor het bankdrukken, hoe moeilijk het ook is. Gelukkig heb ik samen met mijn coach besloten niet op korte termijn een wedstrijd te doen, dus kan ik de komende twee maanden lekker trainen zonder al te veel druk. Mijn volgende wedstrijd is pas eind mei, tijdens de Europese kampioenschappen in Frankrijk. Daar zal ik in een in andere gewichtsklasse uitkomen, want ik ga van klasse veranderen. Ik neem dan deel in de gewichtsklasse tot 86 kg. De reden hiervoor is dat ik mijn kansen op een gouden medaille op de Paralympische Spelen wil vergroten, want in mijn huidige klasse gaat dat niet lukken.

Door mijn slechte resultaat op het WK ben ik ook mijn A-status kwijtgeraakt. Door mijn A-status kon ik goed trainen en werden mijn wedstrijden voor een groot deel gefinancierd. Ik ben nu alles kwijt. Het wordt daardoor de komende maanden voor mij heel lastig om optimaal te kunnen trainen. Eén ding is zeker: ik moet bij de Europese kampioenschappen aanwezig zijn, anders mag ik niet naar Tokio. Ik weet niet hoe ik door deze periode heen zal gaan, maar ik ga zeker níet opgeven!

Nu heb ik meer dan ooit een sponsor nodig die mij de kans wil bieden om te laten zien dat ik het echt wel kan. Ik heb vertrouwen in mezelf en weet zeker dat het goed zal komen.