Peter Blangé 25 jaar na de legendarische gouden volleybalfinale

Peter Blangé, directeur van Rotterdam Topsport, geniet van de Olympische Spelen. De eerste week had hij, op vakantie in eigen land, voldoende tijd om de wedstrijden op televisie te volgen. “Prachtige sport, ik kijk veel.” Uit ervaring weet hij hoe het is om op het scherpst van de snede te moeten pieken en wat verlies of euforie na een medaille met je doet. Woensdag 4 augustus is het precies 25 jaar geleden dat hij met de volleybalmannen van Oranje goud won in Atlanta.

door Emile Hilgers

De beleving voor de sporters is nu wel heel anders, beseft Blangé bij het zien van de beelden. “Een vol stadion geeft je zoveel energie, dat missen ze nu. Dat maakt dat ik extra trots ben op onze regionale sporters. Zoals boksster Nouchka Fontijn, een geweldige en sympathieke sportvrouw. Kelly Dulfer met de Oranje handbalsters. En niet te vergeten de estafetteploeg 4x100 meter, met de mannen van Rotterdam Atletiek. Die gun ik een podiumplaats.”

Ook op de hockeyers is Blangé trots. “Hoe lastig is het om keer op keer aan een gouden verwachtingspatroon te voldoen. Sporters die geen medaille haalden, denk aan judoka Juul Franssen en de Holland Acht, verdienen ook een eerbetoon. Of er een huldiging komt in 010 is nog onzeker. Ik ben blij dat we vorige maand een aantal van onze Olympiërs hebben uitgezwaaid bij ss Rotterdam. Misschien vinden we later een moment, niet meteen na thuiskomst, als ze nog moe zijn van de reis en alle hectiek. De wethouder heeft al wel gebeld met roeister Marieke Keijser en haar gefeliciteerd met brons.”

Zijn eigen Olympische hoogtepunt was kort voor de afsluiting in Atlanta, memoreert de 500-voudig international. “De volleybalfinale was zo’n beetje de laatste wedstrijd van de Spelen. Nog geen tien minuten na de winst, nog in volle extase, werd mij gevraagd of ik de vlag wilde dragen bij de sluitingsceremonie. Ik ben zonder te douchen als een speer naar het stadion gebracht. Vervolgens werd ik gekoppeld aan een Amerikaanse begeleider die mij de Nederlandse vlag gaf. Het rondje dat ik toen heb gelopen, voelde als een droom. De vlag heb ik meegenomen in mijn bagage. Die hangt nog steeds op feestdagen aan ons huis.”

Het goud van Atlanta wordt de laatste jaren meestal met berichtjes in de appgroep van oud-spelers en -begeleiders gevierd. Nu het precies 25 jaar geleden is, komen de mannen op 4 augustus bijeen op Papendal. Blangé verheugt zich op het weerzien. “Ook de leden van oud-internationals club De Volaren zijn uitgenodigd. En Ron Zwerver presenteert zijn boek, met natuurlijk ook zijn Olympische memories.”